فرار از مخمصه با همین ۲۶ بازیکن؛ به اسکو اعتماد کنید

به گزارش ایرنا، دقایقی بعد از دیدار تیم های صنعت نفت و استقلال در لیگ برتر فوتبال ایران، لیست نهایی تیم ملی کشورمان برای چهار دیدار باقیمانده در دور دوم رقابت های انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ و جام ملت های ۲۰۲۳ روی خروجی سایت فدراسیون قرار گرفت.

دراگان اسکوچیچ با تغییرات جزیی، نفرات مورد نظرش را برای جدال با هنگ کنگ، بحرین، کامبوج و عراق برگزید تا این نفرات وظیفه رساندن تیم ملی به دور بعدی را به عهده بگیرند.

مثل تمام لیست‌های تمام تیم های حاضر در جهان، این فهرست هم نکات و ابهاماتی را در دل خود داشت که مساله ای اجتناب ناپذیر است. انتخاب نفرات، خصوصا در مقیاس ملی، گاهی اوقات سلیقه‌ای می شود و نمی‌توان به این راحتی از انتخاب های صورت گرفته انتقاد کرد.

بازیکنانی چون رامین رضاییان و وریا غفوری بازهم در میان دعوت شده‌ها نیستند. امید ابراهیمی هم به این جمع اضافه شده است. از طرفی دیگر جعفر سلمانی و کمال کامیابی نیا جزو دعوت شده‌های جالب به شمار می روند. دعوت از محمدرضا اخباری و دانیال اسماعیلی‌فر نشان داد که کادر فنی تیم ملی بازی‌های لیگ را بررسی کرده است و دعوت نشدن بازیکنی چون عارف غلامی نیز به همین علت بوده است.

بازگشت سعید عزت اللهی، مرتضی پورعلی گنجی و علیرضا جهانبخش به تیم ملی جزو اتفاقات مثبت این اردو محسوب می‌شود که باید آن را به فال نیک گرفت. نفراتی که در میادین مهم برای تیم ملی به میدان رفته اند و تجربه شان می تواند به بار فنی تیم ملی کمک کند.

در مجموع لیست پیش رو شاید کمترین میزان حساسیت را دارد. اسکوچیچ تقریبا همه نفرات آماده را به تیم ملی دعوت کرده و نفراتی چون علی کریمی، امید نورافکن، محمدرشید مظاهری و … هم به دلیل آسیب دیدگی فرصت حضور در اردو را از دست داده‌اند.

تا نخستین بازی تیم ملی در خاک بحرین کمتر از ۱۰ روز فرصت باقیست و حالا فرصت کنکاش و گیر کردن در لیست تیم ملی نیست. باید به دراگان اسکوچیچ و کادرش اعتماد داشت و به انتخاب هایشان احترام گذاشت. چه بخواهیم و چه نخواهیم همین نفرات با همین کادر باید تیم ملی را از این مخمصه نجات دهند؛ مخمصه‌ای که ماحصل کار اسکو و دستیارانش نیست. طبیعتا فشار آوردن روی آنان و گرفتن تمرکز و انرژی‌شان بیش از همه به ضرر تیم ملی فوتبال کشورمان خواهد بود.

این تیم زمان کمی برای آماده سازی دارد و باید با آرامش کارش را جلو ببرد و تنها دغدغه‌اش مسائل فنی و آنالیز رقبا و رسیدن به پیک آمادگی باشد. بدون تردید پس از عبور از این مرحله می توان با طیب خاطر نسبت به مسائل مختلف صحبت و ایرادات را برطرف کرد. فعلا اما باید به یک کلمه اتکا کرد: اعتماد.